این شرکت دستگاهی را تولید نموده که قادر است در مطب و بدون مراجعه بیمار به آزمایشگاه تشخیص ویروس HPV  و TYPING  آن را انجام دهد که بسیار مقرون به صرفه و دقت بالای  77/8 درصد با استفاده از هوش مصنوعی می باشد در ادامه ویروس HPV  و انواع TYping  آن را خدمتتان ارائه مینماییم

اندوکاردیت عفونی این شرکت توانسته با توجه به 5 عامل بالینی تست تنفس ، دم و بازدم، فشار خون، ضربان قلب تشخیص اندوکاردیت عفونی را در بیمار با استفاده از هوش و ضریب امنیت 98/1 انجام دهد میدانیم که اندواردیت عفونی توست تست گلبولهای سفید و در آزمایشگاه و با تاخیر زمانی انجام میشود در ادامه درباره اندوکاردیت عفونی و توضیحات مروبط به آن مواردی ذکر میگردد

 زمانی که باکتری یا قارچ وارد بدن شده و باعث بروز عفونت شود یا زمانی که باکتری‌های عادی موجود در دهان، قسمت فوقانی دستگاه تنفسی یا قسمت‌های دیگر بدن به بافت قلب حمله می‌کنند، بیماری اندوکاردیت به وجود می‌آید. معمولاً سیستم ایمنی بدن این میکروارگانیسم‌های ناخواسته را از بین می‌برد اما هر گونه آسیب‌دیدگی دریچه‌های قلب به آنها این امکان را می‌دهد که خود را به قلب چسبانده و تکثیر شوند و باعث شکل‌گیری دسته‌های باکتری‌ها و سلول‌ها یا پوشش‌ها روی دریچه‌های قلب می‌شوند. این دسته‌ها در عملکرد صحیح قلب اختلال ایجاد می‌کنند و باعث ایجاد آبسه روی دریچه‌ها و عضلات قلب شده، به بافت آن آسیب وارد کرده و باعث ایجاد ناهنجاری در هدایت الکتریکی می‌شوند. گاهی اوقات، یک دسته به چند قسمت تقسیم شده و به قسمت‌های دیگر بدن نیز مانند کلیه‌ها، ریه‌ها و مغز گسترش می‌یابد.

•    مشکلات و عمل‌های دندان که باعث بروز عفونت می‌شوند می‌توانند علت ابتلا به این بیماری شوند. بهداشت ضعیف دندان‌ها و لثه احتمال ابتلا به اندوکاردیت را افزایش می‌دهد زیرا باعث ورود راحت‌تر میکروب‌ها به بدن می‌شود. اگر بهداشت دهان و دندان به درستی رعایت شود به جلوگیری از بروز عفونت کمک می‌کند.

•    عمل‌های جراحی دیگر مانند تست‌هایی نظیر کولونوسکوپی که برای آزمایش دستگاه گوارش انجام می‌شود، این تست‌ها می‌توانند باعث ورود باکتری‌ها به بدن شوند. فرایندهایی که بر دستگاه تنفسی، دستگاه ادراری شامل کلیه‌ها، مثانه و مجرای ادرار، پوست، استخوان‌ها و عضلات تأثیر می‌گذارند نیز احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند.

•    مشکلات قلبی نیز احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت را افزایش می‌دهند. نقص‌های مادرزادی قلبی، ناهنجاری‌های دریچه‌های قلب یا آسیب‌دیدگی بافت قلب از مشکلاتی هستند که در صورت ورود باکتری به بدن احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. افرادی که از دریچه قلب مصنوعی استفاده می‌کنند بیش از سایرین در معرض ابتلا به بیماری اندوکاردیت هستند.

•    عفونت‌های باکتریایی در قسمت‌های دیگر بدن نظیر زخم‌های پوستی یا بیماری‌های لثه باعث گسترش باکتری می‌شوند. تزریق مواد مخدر با سوزن‌های کثیف و آلوده نیز احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به سپسیس نیز در معرض ابتلا به بیماری اندوکاردیت هستند.

•    عفونت‌های منتقل‌شده از طریق ارتباطات جنسی مانند کلامیدیا یا گونوره‌آ باعث می‌شوند که باکتری‌ها راحت‌تر وارد بدن شده و به سمت قلب بروند.

•    عفونت قارچی کاندیدا ممکن است باعث ابتلا به اندوکاردیت شود.

•    بیماری التهاب روده یا هر نوع مشکلی در روده ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد اما احتمال این که فرد مبتلا به التهاب روده دچار اندوکاردیت شود همچنان کم است.
•    ابزارهای پزشکی یا جراحی که برای درمان بیماری‌ها به کار برده می‌شوند مانند سوند یا داروهای داخل وریدی که به صورت بلند مدت مورد استفاده قرار می‌گیرند، احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت را افزایش می‌دهند.

عواملی که احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت را افزایش می‌دهند

در موارد زیر احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت افزایش می‌یابد:

•    ابتلا به بیماری‌ها یا مشکلات قلبی
•    انجام عمل جراحی تعویض قلب یا استفاده از دریچه‌های مصنوعی قلب
•    ابتلا به بیماری‌هایی نظیر تب روماتیسمی که باعث آسیب‌دیدگی دریچه‌های قلب می‌شوند.
•    استفاده از پیس میکر
•    تزریق مسترم و مداوم مواد مخدر
•    در دوران بهبودی پس از بیماری‌های عفونی مانند مننژیت یا پنومانیا
•    سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن به عنوان مثال به دلیل ابتلا به دیابت یا اچ ای وی یا در صورتی که فرد به دلیل ابتلا به سرطان تحت شیمی درمانی باشد.
•    با افزایش سن، دریچه‌های قلب تحلیل رفته و ضعیف می‌شوند و در نتیجه احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت نیز افزایش می‌یابد.

علائم ابتلا به اندوکاردیت

علائم در هر فردی متفاوت است و علائم فردی نیز به مرور زمان تغییر پیدا می‌کنند. در بیماری نیمه حاد – مزمن اندوکاردیت، علائم به تدریج در مدت چند هفته تا چند ماه ظاهر می‌شوند. به ندرت، عفونت به سرعت گسترش می‌یابد و علائم به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند. به این نوع از بیماری، اندوکاردیت حاد گفته می‌شود و علائم آن نیز شدیدتر است. تشخیص ابتلا به اندوکاردیت دشوار است. شدت علائم متغیر است و به نوع باکتری یا قارچی که باعث ایجاد عفونت شده بستگی دارد. علائم معمولاً برای بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی زمینه‌ای شدیدتر است. برخی از علائم ابتلا به بیماری اندوکاردیت عبارتند از:

•    افزایش دمای بدن و تب
•    صداهای جدید یا متفاوت در قلب
•    درد عضلانی
•    خونریزی در زیر ناخن‌های انگشتان دستان یا انگشتان پاها
•    شکستگی عروق خونی در چشم‌ها یا پوست
•    درد قفسه سینه
•    سرفه
•    سر درد
•    تنگی نفس یا نفس‌نفس زدن
•    ایجاد غده‌ها یا نودول های بنفش یا قرمز کوچک دردناک روی انگشتان دست، انگشتان پا یا هر دو
•    لکه‌های مسطح کوچک و بدون درد در کف پاها یا کف دست‌ها
•    لکه‌های کوچک ناشی از شکستگی عروق خونی در زیر ناخن‌ها، روی سفیدی چشم‌ها، روی قفسه سینه، در سقف دهان و داخل گونه‌ها
•    تعریق، تعریق شبانه
•    تعریق اندام‌های تحتانی و شکم
•    خون در ادرار
•    ضعف و احساس خستگی
•    کاهش وزن ناخواسته و غیرمنتظره
این علائم ممکن است مختص اندوکاردیت نباشند.

عوارض و خطرات جانبی اندوکاردیت

اگر بیماری اندوکاردیت درمان نشود یا درمان آن به تأخیر بیفتد، احتمال بروز عوارض به مراتب بیشتر می‌شود.
•    دریچه‌های آسیب‌دیده قلب احتمال نارسایی قلب را افزایش می‌دهند
•    اگر ریتم قلب مختل شود ممکن است فرد به آریتمی یا ضربان نامنظم قلب نیز دچار شود.
•    عفونت ممکن است از قلب به ارگان‌های دیگر مانند کلیه‌ها، ریه‌ها و مغز گسترش یابد.
•    اگر پوشش‌های اطراف دریچه‌های قلب جابجا شوند ممکن است وارد جریان خون شده و به قسمت‌های دیگر بدن انتقال یابند و باعث بروز عفونت و چرک در قسمت‌های دیگر شوند.
پوشش‌های اطراف دریچه‌های قلب مسیر خود را به سمت مغز پیدا کرده و به آن می‌چسبند و باعث سکته مغزی یا کوری می‌شوند. قسمت‌های بزرگ این پوشش‌ها ممکن است به عروق خونی چسبیده و باعث انسداد جریان خون در این عروق شوند.

تشخیص اندوکاردیت

 پزشک سوابق پزشکی بیمار را بررسی کرده و احتمال ابتلا به مشکلات قلبی را مشخص کرده و در مورد فرایندها، عمل‌های جراحی و آزمایش‌هایی نظیر بایوپسی و آندوسکوپی که اخیراً انجام داده است از او سؤال می‌کند. پزشک همچنین تب، نودول ها و علائم و نشانه‌های دیگر نظیر صداهای غیرعادی قلب یا تغییر صدای قلب را مورد بررسی قرار می‌دهد. مجموعه‌ای آزمایش‌ها نیز ممکن است برای تأیید تشخیص ابتلا به اندوکاردیت انجام شوند. علائم ابتلا به اندوکاردیت ممکن است با علائم ابتلا به بیماری‌های دیگر همپوشانی داشته باشند بنابراین ابتدا باید احتمال ابتلا به بیماری‌های دیگر رد شود که این کار به زمان بیشتری نیاز دارد. ممکن است برای تأیید تشخیص، آزمایش‌های زیر انجام شوند:

•    آزمایش کشت خون: برای بررسی باکتری و قارچ در خون بیمار. اگر باکتری یا قارچ در خون بیمار یافت شده، معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های مختلف برای بیمار تجویز می‌شود تا مشخص شود که بهترین روش درمانی کدام است.

•    میزان رسوب‌دهی اریتروسیت: با این تست، سرعت جریان خون در هنگام ریخته شد در لوله آزمایشی که پر از مایع است اندازه‌گیری می‌شود. هر چه این اتفاق سریع‌تر بیفتد، احتمال ابتلا به بیماری‌های التهابی نظیر اندوکاردیت بیشتر است. میزان رسوب‌دهی اریتروسیت در بیماران مبتلا به اندوکاردیت زیاد است. در این حالت خون سریع‌تر به انتهای ظرف پر از مایع می‌رسد.
•    الکتروکاردیوگرام: امواج صوتی، تصاویری از قسمت‌های مختلف قلب شامل عضلات، دریچه‌ها و بطن‌ها تولید می‌کنند که جزئیات بیشتری در مورد ساختار و عملکرد قلب را نشان می‌دهد. با الکتروکاردیوگرام دسته‌های سلول‌ها و باکتری‌ها که به آنها پوشش گفته می‌شود و باعث عفونی شدن و آسیب‌دیدگی بافت قلب می‌شوند مشخص می‌گردد.
•    سی تی اسکن نیز به مشخص شدن آبسه‌ها و چرک‌ها در قلب کمک می‌کند.

 درمان اندوکاردیت

تا زمانی که اندوکاردیت به قلب آسیب نزده باشد با آنتی‌بیوتیک قابل درمان است، اما در صورتی که باعث آسیب‌دیدگی قلب شود باید جراحی انجام شود.

مصرف آنتی‌بیوتیک

 بیشتر بیماران مبتلا به اندوکاردیت باید آنتی‌بیوتیک مصرف کنند. این داروها ممکن است به صورت تزریقی یا شربت و قطره مورد مصرف قرار گیرند بنابراین بیماران باید در بیمارستان بستری شوند. آزمایش‌های معمول خون نیز برای بررسی اثربخشی داروهای تجویز شده انجام می‌شوند. بیماران معمولاً زمانی که دمای بدن آنها به حالت عادی برسد و علائم بیماری آنها از بین برود از بیمارستان ترخیص می‌شوند اما باید مصرف آنتی‌بیوتیک را در منزل ادامه دهند.

بیمار باید تحت نظارت پزشک باشد تا اثربخشی درمان کنترل شده و از بروز عوارض جانبی که ممکن است مانع بهبودی او شوند پیشگیری شود. غالباً در این موارد از پنی سیلین و جنتامایسین استفاده می‌شود. بیمارانی که نسبت به پنی سیلین آلرژی دارند می‌توانند وانکومایسین مصرف کنند. دوره درمان با آنتی‌بیوتیک معمولاً ۲ تا ۶ هفته طول می‌کشد که به شدت عفونت و عوامل دیگر بستگی دارد.

انجام عمل‌های جراحی

اگر ابتلا به اندوکاردیت باعث آسیب‌دیدگی قلب شود، انجام عمل جراحی برای درمان آن ضرورت می‌یابد. در موارد زیر انجام عمل جراحی توصیه می‌شود:
•    دریچه‌های قلب نیز آسیب دیده باشند و به درستی بسته نشوند و برگشت خون وجود داشته باشد به طوری که خون دوباره به قلب بازگردد.
•    عفونت به دلیل مؤثر نبودن مصرف آنتی‌بیوتیک یا درمانی ضد قارچی دیگر ادامه یابد.
•    حجم زیادی از پوشش‌ها، باکتری‌ها و سلول‌ها به دریچه‌های قلب چسبیده باشند.
با انجام عمل‌های جراحی قلب، نقص‌ها و آسیب‌دیدگی‌های دریچه‌های قلب برطرف شده و با دریچه‌های مصنوعی جایگزین می‌شوند یا چرک و آبسه آنها که ممکن است تا عضلات قلب نیز گسترش یافته‌اند تخلیه می‌شود.

پیشگیری از ابتلا به اندوکاردیت باکتریایی

از ابتلا به همه انواع اندوکاردیت های باکتریایی نمی‌توان پیشگیری کرد اما می‌توان احتمال ابتلا به آنها را کاهش داد. به عنوان مثال، اقدامات درمانی به موقع برای از بین بردن عفونت می‌تواند از ابتلا به بیماری‌های روماتیسمی قلب پیشگیری کند. عدم استفاده تزریقی از مواد مخدر نیز احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهد. حفظ بهداشت دهان نیز از احتمال ابتلا به بیماری اندوکاردیت می‌کاهد. ممکن است شما نیاز داشته باشید که قبل از انجام برخی فرایندهای پزشکی یا دندانپزشکی، آنتی‌بیوتیک مصرف کنید. اگر از دریچه‌های مصنوعی قلب استفاده می‌کنید یا اگر دریچه‌های قلب شما با استفاده از مواد مصنوعی‌ترمیم شده‌اند، مصرف این داروها از احتمال ابتلا به این بیماری خواهد کاست. اگر به برخی از بیماری‌های مادرزادی قلبی مبتلا باشید، سابقه ابتلا به اندوکاردیت داشته باشید یا قلبی که دریچه‌های آن نشت داشته‌اند به شما پیوند زده شده است باید آنتی‌بیوتیک مصرف کنید. باید به همه پزشکان و دندانپزشکانی که مراجعه می‌کنید، سابقه بیماری‌های قلبی خود را اطلاع دهید.